او

روزهایی که از او دور می مانم، روز هایی که فرصت محدود آدمی رخصت نمی دهد خط به خط او را از بر کنم و در اعماق سطر ها و هجا هایش غرق شوم و در دنیای رنگارنگ مجذوب کننده اش که برای من متصور شده سیر کنم و به دور از تمام اندوه ها او را در آغوش بگیرم، با آن منی که بیشتر دوستش دارم فاصله می گیرم.

در وصف زیبایی های او تا زمانی که خورشید طلوع کند و ابرها کنار بروند می توانم بگویم.

در وصف او چه قربان ها که می توانم صدقه اش کنم ، اما چه حیف که وصف او در این مقال نمی گنجد...

 

میم.سین