سرآب

کاش می شد به دور دست ها رفت

کلبه ای چوبی ،میان کوه های آن طرف تر

دستانم را به آب ها بسپارم،

 موهایم را به بادها،

چشمانم را به سبزها،

گوش هایم را به خموشی ها،

لبانم را به بوسه ها،

تنم را به پرتوها،

روحم را به تعلیق ها،

قلبم را اما به او

او که خود سرآب است و خیال

 

میم.سین